Sezon na siew kukurydzy zbliża się dużymi krokami. Obecnie trwa czas wyboru odmian. Jest to jedna z kluczowych decyzji w uprawie tego gatunku, która ma olbrzymi wpływ na późniejszy wynik plonowania. Na jakie cechy przy wyborze zwrócić uwagę, aby odpowiednio dopasować odmianę do warunków klimatyczno- glebowych danego gospodarstwa i osiągnąć wysokie plony?
Przeznaczenie odmiany
Decydując się na siew kukurydzy należy znać cel na jaki będzie ona przeznaczona w efekcie końcowym. Część rolników wysiewa kukurydze na kiszonkę lub biogaz. Takie odmiany muszą charakteryzować się przede wszystkim dużą ilością masy. Z kolei odmiany wysiewane na cele ziarnowe przeznaczane są na cele spożywcze lub paszowe, charakteryzują się wysoką jakością ziarna oraz większą zdolnością do wysokiego plonowania ziarna, a mniejszą ilością masy zielonej od odmian kiszonkowych.
FAO Kukurydzy
FAO w oznaczeniu odmian kukurydzy jest zbiorem cyfrowym informującym o wczesności danej odmiany, co przekłada się na długość okresu wegetacyjnego. Ma ona szczególne znaczenie w przypadku doboru odmiany do poszczególnych rejonów kraju oraz do zaplanowanego terminu zbioru. W przypadku planowania siewu zbóż ozimych po zbiorze kukurydzy należy wybierać odmiany wczesne lub średniowczesne do FAO 240. Pozwoli to zebrać kukurydzę i posiać zboża ozime w terminie lekko opóźnionym, który pozwala na odpowiedni rozwój zbóż jeszcze jesienią i nie powoduję gwałtownych spadków plonowania. W przypadku doboru odmiany pod względem FAO należy mieć na uwadze również rejon kraju, w którym gospodarują rolnicy. W południowej i południowo-zachodniej Polsce gdzie długość okresu wegetacyjnego jest najdłuższa do siewu można wybierać odmiany średniopóźne i późne o Fao 260-300, które charakteryzują się bardzo wysokim potencjałem plonowania. W Polsce centralnej najlepiej sprawdzają się odmiany o Fao 220-260, a w północnej części kraju odmiany o Fao 200-240, które bardzo dobrze sprawują się na obszarach o krótszym okresie wegetacji.
Stanowisko glebowe i warunki klimatyczne
Wymagania glebowe oraz klimatyczne to kolejny aspekt, na który należy zwrócić uwagę, aby kukurydza wydała odpowiedni plon nawet w przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków pogodowych. Odmiany o odpowiednich cechach genetycznych, które pozwalają roślinie przetrwać między innymi stres suszowy wywołany długotrwałym brakiem opadów lub wysiewem kukurydzy na stanowiskach słabszych i mniej zasobnych w składniki pokarmowe i próchnicę glebową. W przypadku wysiewu na glebach słabszych warto dobierać odmiany o specjalnie dobranych cechach jakimi jest bardzo dobrze rozbudowany system korzeniowy oraz odpowiednie zarządzanie gospodarką wodną w roślinie. Na takich glebach lepiej poradzą sobie również odmiany typu dent o późniejszym fao, które później kwitną, a dzięki temu przedłużają czas, w którym mogą wystąpić opady deszczu i dostarczyć wodę tak bardzo potrzebną rośliną w tym etapie wzrostu.
Typ ziarna – flint czy dent?
W przypadku odmian kukurydzy istnieją dwa główne typy ziarna czyli flint oraz dent. Ostatnimi latami pojawia się również coraz więcej odmian o typie pośrednim flin-dent, który ma zebrać wszystkie najkorzystniejsze cechy i wydać jak najwyższy plon. Ziarna typu flint są bardziej szkliste i owalne. Zawierają w swoim składzie więcej bielma szklistego od ziaren typu dent dzięki czemu są cięższe. Przeznaczane są z powodzeniem na grys oraz do przetwórstwa spożywczego. Odmiany o ziarnie typu flint szybciej oddają wodę w początkowej fazie dojrzałości do wilgotności około 30%. Ziarno typu dent jest podłużnego kształtu i posiada w swoim składzie bielmo mączyste, co powoduję, że jest lżejsze od ziarna flint. Przeznaczane jest głównie do przemysłu spirytusowego oraz do produkcji pasz dla zwierząt inwentarskich. Charakteryzuję się powolnym oddawaniem wody w początkowej fazie dojrzałości, natomiast od wilgotności 30% w dół bardzo sprawnie oddaję wodę.
Typ ziarna, a siew kukurydzy
Ten aspekt ma również bardzo ważne znaczenie w przypadku terminu siewu. Chodzi głównie o temperaturę gleby. Nasiona typu dent potrzebują do prawidłowych i szybkich wschodów ogrzanej gleby o temperaturze w momencie siewu co najmniej 8 °C – najlepiej aby mieściła się ona w przedziale 10-12 °C . Odmiany o ziarnie flint bardzo dobrze radzą sobie już w przypadku siewu w glebę o temperaturze 6 °C . W takiej temperaturze wschody tych odmian powinny być już zadawalające. Trzeba zwrócić uwagę, że w przypadku wysiewu nasion w zbyt chłodną glebę nasiona będą zużywały zbyt dużo energii i czasu na wschody, którą mogły by wykorzystać w kolejnych etapach wzrostu co może wpłynąć na nierówną obsadę po wschodach oraz powolny start roślin, dlatego odczekanie np. tygodnia czasu i poczekanie na korzystne warunki termiczne może z przynieść korzystne aspekty w kontekście prawidłowych wschodów i prawidłowego tempa wzrostu.
Temperatura gleby w trakcie siewu zależy w głównej mierze od typu gleby czyli rodzaju i przewagi frakcji, z której została zbudowana. Mają również na nią wpływ warunki wodne oraz czas i ilość zabiegów uprawnych wykonanych przed siewem kukurydzy.
Siew kukurydzy
Optymalny termin tego zabiegu agrotechnicznego przypada na czas od 15 kwietnia do 15 maja w zależności od temperatury gleby panującej w poszczególnych rejonach kraju.
Kukurydza na ziarno jest wysiewana głównie siewnikami punktowymi w obsadzie od 70 do 85 tys. nasion/ ha. Obsada zależy w głównej mierze od rodzaju stanowiska i zasobności glebowych pod względem wody i składników pokarmowych. Na glebach bardziej przepuszczalnych o słabych warunkach wodnych zaleca się wysiewać nasiona w obsadzie około 70 tys. nasion, aby w momentach najbardziej krytycznych rośliny nie konkurowały ze sobą zbyt mocno o wodę. Na glebach z potencjałem o uregulowanych stosunkach wodnych obsada może wynosić nawet w granicy 90 tys. roślin/ ha, lecz ze względu na często występujące w naszym kraju susze na takich glebach korzystne jest nie przekraczanie 85 tys. roślin /ha.
Nasiona, aby prawidłowo wschodziły oraz się korzeniły powinny być wysiane na głębokości gleby od 3 do 6 cm. W przypadku głębokości siewu mają również duże znaczenie warunki wodne i termiczne oraz typ gleby. Na glebach zimnych głębokość siewu nie powinna przekraczać 4 cm, ponieważ nasiona powinny znaleźć się w jak najcieplejszej warstwie gleby. W glebie ogrzanej, w której natomiast występują problemy z wilgocią można zagłębić siew nawet do 6 cm, aby dać nasionom szansę, aby znalazły się w jak najmokrzejszej warstwie gleby.
Podsumowanie
Efekt końcowy, w którym zależy rolnikom na uzyskaniu jak największych plonów może być od samego początku zaprzepaszczony w przypadku podjęcia złych decyzji przed siewem oraz w trakcie siewu. Uniknąć tego można wybierając odpowiednią odmianę przystosowaną do uprawy na poszczególnych stanowiskach glebowych oraz zakupując ją w pewnym miejscu, które gwarantuję materiał wysokiej jakości. Warto również przyłożyć się do samego zabiegu siewu kukurydzy. Dopilnowanie starannej uprawy, nawożenia, terminu i głębokości siewu oraz wybranie normy wysiewu dopasowanej do warunków glebowych na samym starcie ułatwia roślinom w późniejszych etapach wegetacji rozwój bez zaburzeń i wydanie obfitych plonów.
Artykuł sponsorowany
